فرمولاسیون تولید یک عطر نظیر بسیاری از محصولات آرایشی محرمانه و خاص است. اما حتی اگر ترکیبات خاص و شیوه درهم‌آمیختن آن‌ها در تولید مشخص شود، باز هم کمکی به ما نمی‌کند. علت هم مشخص است.
عطر مخلوطی هزار رنگ از رایحه‌های مختلف است که هرگز تفکیک نمی‌شوند. برای توصیف بهتر رایحه عطرها از چرخه حیات آن‌ها به تنهایی در تلفیق آن‌ها با یکدیگر استفاده می‌شود.
هریک از این رایحه‌ها به عنوان یک نت شناخته می‌شود که می‌تواند ریتم خاصی را در حس بویایی ما ایجاد کند. دقیقا شبیه به نت‌های موسیقی! به سبب خاصیت شیمیایی عصاره‌ها، تمام نت‌ها در یک لحظه استشمام نمی‌شوند.
همین موضوع باعث شده تا سه نت برای خرید عطر و شناخت بهتر رایحه‌ها به مصرف‌کنندگان معرفی شود:
نت آغازین: نت آغازین در شکل‌گیری احساس اولیه یک فرد نسبت به آن عطر نقش مهمی ایفا می‌کند. اصلا همین که از رایحه یک عطر لذت می‌بریم و بلافاصله برای خرید آن ترغیب می‌شویم به دلیل حضور نت‌های ابتدایی است. این نت‌ها در واقع مولکول‌های سبکی هستند که برای خروج از شیشه عطر و تبخیر عجله دارند!
نت میانی: نت پایانی تبخیر می‌شود؛ اما بوی ناخوشایندی ممکن است به جای بگذارد که در ساختار عطر با نت میانی جبران می‌شود. نت میانی بدنه اصلی محصول را تشکیل می‌دهد و بنابراین رایحه اصلی عطر را با نت میانی توصیف می‌کنند. اگر نت میانی نباشد معمولا بعد از تبخیر بوی نت اولیه، عطری که روی لباس یا بدن باقی می‌ماند ناخوشایند می‌شود.
نت پایانی: نت پایانی پایه و اساس عطر است و هر چه قدر که عمیق‌تر باشد ماندگاری عطر بیش‌تر خواهد شد. زمان زیادی می‌برد تا عطر واقعی نت پایانی را استشمام کنیم. شاید خیلی از اوقات نت پایانی را به خاطر تجدید و استفاده مجدد از عطر احساس نکرده باشیم. به هر حال نت پایانی برای استحکام محصول و ماندگاری آن لازم خواهد بود.